İsrail yenə Fələstinlilərin "evini başına uçurmağa" davam edir. Bu dəfəki hücumdan xəbərlərə qulaq asanda müsəlmanlığımdan utandım.http://galeri.internethaber.com/gallery.php?id=2709Bu dünyaya nə qədər bağlanmışıq? Gözümüz necə cılız şeylərlə yumulub qalıb? 2 aydır un, şəkər, düyü, dərman görməyən fələstinlilərdən xəbərimiz də yoxdu. Sonra da şikayətlənməyə üzümüz var...
IMF Başçısı Dominique Strauss-Kahn, iqtisadi krizisin mərkəzi olan ölkələrdə, məşhur daxili üsyanların yaşana biləcəyi xəbərdarlığı etdi. Kahna görə, "Əgər inkişaf etmiş ölkələr, krizisdən xilas olmaq üçün tətbiq etdikləri üsullarda geniş kütlələrin ortaq mənfəətlərini deyil də, elitaların mənfəətlərini əsas götürsələr" bu pis gələcəklə üzləşəcəklər. Bu xəbərdarlıqlar çox əhəmiyyətli. Amerika və Avropa kimi mərkəz iqtisadiyyatları vuran krizisin algılanış forması təəssüf ki, son dərəcə xəstəlikli. Buraxın iqtisadi krizis deməyi,...
Yaxınlarda bir nəfərdən soruşdum ki, bəs həyatda prioritetləri nədir. Saydı! Elə mən də saydım. Sonra bir şey diqqətimi çəkdi. Bu priotitetlər “sevgili”lərə bağlıdır. Hansı sevgililər?Sizcə həyatda insan üçün sevgili adlandırılabiləcək nələr var? Düşünüb bitirmədən bir alt sətirə keçməyin...Məncə bunlar Allah (tanrı), Pul və Yoldaşdır. Sonuncusu əksərən sevgili deyiləndə ağla gələn mövhumdur – can yoldaşı. Froydu dindirsən “libido”nu da bura əlavə edər. Amma bu yazıda o qalacaq arxa planda. İndi həyatdakı prioritetlərinizi sıralayanda...
Bu aşağıdakı yazını Qardaşım Rüstəm müəllimə və müstəqbəl xanımı Aygün xanıma müqəddəs bir yola başlanğıc etmələri münasibətilə ethaf edirəm.Amma aşağıdakı tövsiyyələrdən istifadə etməmələrini xahiş edirəm.Rəbbim onları məsud və bəxtiyar etsin."Ah" desə nə olduğunu soruşun, israr edin. Cavab verməzsə küsün. Kiçik səhvlərini böyüdün, 3 gün qədər mövzu, yalnız o səhv olsun, onu yoldaşlarınıza şikayət edin. Sonra da hıçqıra hıçqıra ağlayın. Hər mübahisədə 10 il ya da gedə bildiyiniz qədər geriyə gedib, köhnə səhvlərini yeni başdan...
Bu yazını qələmə alma fikri 2-3 gündür beynimdə dolaşır. Çıxış nöqtəsi isə Rəşad Sadıxovun bir saytdakı müsahibəsi oldu. Tanımayanlar üçün deyim ki, Rəşad Azərbaycan millisinin ən istedadlı futboçularındandır, çox gənc yaşda kapitan olacaq qədər liderlik bacarığı var və ən önəmli markası dini həyatıdır.Müsahibənin bir yerində Rəşad özünün "din adamı" olmasının çox müxtəlif spekulyasiyalara səbə olduğunu deyir. İlk baxışda cümlədə qeyri adi heç nə olmasa da... Dərindən düşünəndə əslində milli mentalitetimizdəki bir qeyri-sağlam...
Evvela onu deyim ki, hazırda oturduğum kompyuterde Azerbaycan şriftleri olmadığına göre bezi Azerbaycan herflerini istifade ede bilmirem. Daha deqiqi "Azerbaycan" sözündeki üçüncü herfi sehv yazıram. Evde gedib yaza bilerdim, amma üreyim indi istedi. Selim Tuncerin bloguna qoyduğu yazı dünen çox xoşuma gelmişdi. Üreyimden keçeni ela bir şekilde ifade etmişdi. Amerikan prezident seçimlerinin neticeleri çoxumuz üçün maraqlı idi. Siyasetden başı çıxan, çıxmayan hamı maraqlanırdı. Çoxumuz da sırf Ermeniperest olmadığı üçün McCain-i...
Bu yazını oxuyanlar elə başa düşməsin ki, siyasətlə nə isə əlaqəsi var. Elə bir şey yoxdur. Böyük bir alimin bütün ömrü boyunca dua etdiyi kimi, “əuzu billəhi minəş-şeytani vəs-siyasət”. Yəni şeytandan və siyasətdən Allaha sığınıram! Bloqumuzun əsas məqsədi cəmiyyətimizlə, özümüzlə bağlı həqiqətləri söyləmək, oxucularımızla duyğularımızı paylaşmaq olduğu kimi, bu yazım da sadəcə və sadəcə cəmiyyətimizin kiçik bir qüsurundan böyük yola çıxıb yarı yolda qalmaqdan ibarətdir.Bu yazını yazmağa necə qərara gəldim? Prezident seçkilərimizdə...
Niyə bu mövzu? Eqoizm Azərbaycan xalqının ən böyük bəlalarından biridir deyə düşündüyüm üçün. Hər kəs uzun illərdir o qədər “MƏN” üzərinə yetişib ki, yaxın qohumlarından, qardaş-bacısından tut, ən uzaq insanlara qədər heç kimi düşünmür. Bunun nümunəsini, cəmiyyət içində bir neçə saatını, bir neçə gününü, bir neçə ayını keçirən hər kəs görə bilər. Ailələrdən başlamaq surətilə, baxçalarda, məktəblərdə, universitetlərdə, iş yerlərində, küçələrdə, marşrutlarda, avtomobil tıxaclarında və s. Sözün düzü, bu siyahının hamısını yazmağa...
Dünən Kanaltürkdən maraqlı bir filmə baxırdım. Cuba Gooding Jr.ın baş rolu oynadığı filmin qəhrəmanı işsiz qalmış advokat idi. İllərlə "yaxşı" pul qazanan vəkillərə heyranlıqla yaşayan "qaqaş"ın əlinə bir gün böyük fürsət düşür. "Bir ayağı qəbirdə olan" dedektif yazıçısı son əl işini oxumaq və rəy bildirmək üşün ona gətirir. Ertəsi isə vəfatı xəbəri gəlir. Əlinə döndüyüm ağsaqqalın əsərini dövlətə təslim etmək əvəzinə adına çıxır və "kalan" pul qazanır. Artıq o Amerikanın ən dəyərli dedektif əsər yazarıdır.Nəysə ki, zamanla...
Hər zaman "klounların" adı çəkiləndə əvvəlinə bir də ŞƏN sözü əlavə edilir. Nəticədə alınır "şən klounlar"... Könül xanım dedi: "kloun üçün nə ehtiyac var şən sözünü deməyə. Heç indiyə kimi qəmgin kloun görən olub?". Elə bu zaman ağlıma gəldi bu mövzuda yazı yazmaq. Yəqin ki, hər kəs kloun görüb. Ən azından televiziyada. Klounların üzlərində olan o bir sıra rənglər və gülüş işarələri onların "şən" olduğunu göstərir. Əslində isə onların da dərdləri var... Onlar da insandı axı.Sözün düzü, mən nə klounlardan yazmağı fikirləşirəm,...
Azərbaycandan kənarda yaşamaq çətindir. Qürbət, həsrət, darıxmaqlıqlar vs. bir yana. Ən çətini ilin uzun bir dönəmini Azərbaycandan kənarda keçirdikdən sonra geri qayıtmaq və adaptə olmaqdır. 10 ay boyunca söhbət etdiyim bütün dostlarımın “geri qayıtma” çağırışlarının səbəbini təbii ki, “dünyadan anlayışı olan” bir azərbaycanlı kimi bilirdim. Həmişəki söhbətlər... Amma yaşla əlaqədardır mı nədir bilmirəm hər il Azərbaycanın problemləri mənə daha çox agah olur. Bu iki ayda məni ən çox üzən nə toz torpaq, nə YPXların “ərəbzəngiliyi”,...
Hərənin öz ölkəsi ilə fəxr etməsi şərtdir, fəxr ediləcək ünsür tapmayanda ya özün icad etməlisən, ya da başqalarının tapdıqlarını özünə adaptə etməlisən. Axtaran tapar prinsipi ilə baxdığımda mən də bir amili, özü də çox mühüm amili icad etdim. Azərbaycanda yazar olmaq çox rahatdır. Fəxr etməyə dəyər, düz deyilmi? Gün ərzində o qədər hirslənəcəyimiz, acığımız tutacaq məsələlərlə rastlaşırıq ki, yazmaq çıxış yolu olur, əlimizdən hech nə gəlmədiyini ört-basdır etmək üçün qaçış nöqtəmiz. Mən də zaman-zaman bu yola üz tuturam. Çoxdandır...
Bu indi inşaat "cənnəti" olan Bakının bəlkə də əsas problemlərindən biridir. Mən də istədim bu Bakımızın kiçik bir parçası olaraq bu problemdən danışım. Əslində problemdən danışmaq hamımızın canında var. Amma əslində irəli gedənlər sadəcə problemi göstərənlər deyil, eyni zamanda problemin həlli yollarını da göstərənlərdir. Mənim də işim deyəsən sadəcə birinci hissədən ibarətdir. Elə buna görə də irəli getmirəm... Sözün düzü, problemin həllini də düşünüb söyləmək olar. Amma türkün sözü "kim takar seni?"...Binalar nə qədər keyfiyyətli...
Salamlar əziz dostlar. Əfsun qardaşıma məni bu blogun yazarları arasına daxil etdiyi üçün təşəkkür edirəm. Sözün düzü yazmağı və marketinqi xoşlayıram. Marketinqdən yazmaqdan ötrü isə lap "ürəyim gedir". Amma 1 aydı yazmırdım bloga və elə bil heç nə də olmamışdı(!!!) Nəysə ki, axırı fürsət tapdım və səssizliyi də yeni blogum(uz)da pozmağa qərar verdim. Sözün düzü adam Azərbaycanda marketinqdən yazmaq istəmir. Əvvəla marketinq yazıq bizdə nə yatıb ki, nə də yuxu görsün+dərdimiz sərimiz o qədər çoxdu ki, marketinq qalır axırıncı...
Sözün düzünü hansı dildə yazmaq lazımdır deyə düşünməyə başladığım zaman bu məqaləni yazmağa qərar verdim. Bizim millətin öz dilinə bu qədər zülm etməsi məni düşündürdü, düşündüklərimi Məzahir bəyin ən son yazdığından sonra xeyli tərəddüd etdikdən sonra yazmaq qərarına gəldim. Görürəm ki, dilin dili olsaydı qışqırardı ki, "bəsdi ay millət! Niyə mənə bu qədər zülm edirsiniz?" Amma dilin dili olmadığı üçün onun yerinə mən danışmaq qərarına gəldim. Barmaqları işə saldım...Sözün düzü, bu dil probleminin harasından başlayım bilmirəm....
İnsanın vezifesi hemişe sözün düzünü, haqqı söylemekdir. Bu fikire yeqin ki, heç kes; sözün düzünü deyen ve deye bilmeyen, hetta yalan söyleyen bele etiraz etmez. Amma problem sözün düzünü nece söylemekdedir. Yeni, insan söylediyi söz düzdür deye hara geldi, nece geldi soylemelidirmi? İnsanın buna haqqı varmı? Meselen, birisi kordur. O adama sen korsan desek ona nece tesir eder?Bir insan gizli bir günah işleyir. Onun bu günahını üze çıxarsaq, insanlara car çeksek nece olar? O insan o günahdan çekinermi, eksine o günahı açıq...
Men hemişe ad günümde bir hesabat xarakterli yazı yazıram... Bu günde yazmağı düşünürdüm.... Nuh Gönültaş`ın bu yazısını oxudum. Tevafuk oldu... Fuad qardaşım demiş:``Menim heranım tevafuqdur.`` Tebii ki, acziyyetime binaen... Bu yazı mene; hisslerime tercüman oldu... Ona göre de Siz degerli dostlarimla paylaşmaq qerarına geldim bu yazını....... Bir gün oxuyanlar bu günümde hansı hissleri kecirdiyimi bilerler insallah... İnanıram ki, her kes yaşayır benzer hissleri... Akif İslamzadenin oxuduğu eski bir parça var: "Herşey gözeldir...
Nədir bu görmək? Allah insana iki göz verib ki, həyatı, təbiəti, müsbət elmləri, bir sözlə Allahın özünü öyrənsin, lazım gəldiyində ehtiyaclarını qarşılasın, yol gedəndə ilişib yıxılmasın, dost-tanışını görəndə ayırd edə bilsin və s. Bu siyahını təbii ki, uzatmaq olar. Amma bu iki gözün əsas funksiyası görməkdir. Amma ola bilir ki, bəzən Allah qulunu imtahan etmək üçün gözlərindən birini, yaxud ikisini də zədələyir, yaxud tamamilə qulun əlindən alır. İmtahan dünyasıdı... Yenə də şükr etmək lazımdır. Belə olan halda insanın bir,...
Səhər işə gəlirəm. Metro da ağzına kimi dolu. Desəm bəlkə yalan olar?! Çünki, dolu ola-ola, Gəncliyə çatana kimi hələ camaat minirdi. Sözün Düzü Qəribədi...Qatar Neftçilərdən yola düşür...Millət az qala, biri-birinin ağzı içindədi. Heç kəs də bundan `diskomfort` yaşamır. Yaşayırsa da, heç bəlli etmir. Axi millət niyə belədi?!Basa bas olmağı təbii olaraq, özüylə istini də gətirir. İnsanlar tər içində olur. Burada artıq xoşa gəlməz hallar baş verməyə başlayır. Bugün önümdə bir xanım dayanmışdı. Qatar getdikcə, təbii olaraq ona...
Bu gün mənə çox yaxın olan Fuadla birlikdə kondisionerlərlə maraqlanırdıq. Qiymətlərin bəziləri baha gəldi. Amma düşündük ki, əsas sərinlikdi. Qiymət məsələsi bir şəkildə həll edilər. Yəni ki, "aclıq olsun, sərin olsun". Sözün düzü, günümüzdə millətimizin 90% bəlkə də belə düşünür. Gənclərimiz, yaşlılarımız, orta yaşlılarımız, bir sözlə hamı düşünür ki, bir neçə günlük dünyadı qoy kef eliyim. Sözün düzü, məsələ heç kef də deyil. Cəmiyyətin kompleksləri aşıb-daşır, fışqırır, fantan vurur. Əlimdə bahalı telefon olsun, əynimdə...
Bildiyiniz kimi şerif (sheriff) sözü ingilis dilində istifadə olunan bir sözdür. İngiltərə və ABŞ-da inzibati vəzifələrdə olan insanlardan bir sıralarına verilən vəzifə (yaxud rütbə) sayıla bilər. Bu barədə bir sıra qərb filmlərinə də baxmışıq hər halda. Amma bizim müsəlman nəslinin istifadəsində bu söz şərəfli mənasına gəlir. Bəs indi görəsən hansından danışacağıq? Şerifdən, yoxsa şərəfdən? Sözün düzü elə hər ikisindən, şərəfi olmayan şeriflərdən və hər insanın şərəfində olması gərəkən şerifdən...Bizim indi bir sıra şerif vəzifəsində...
Kitabsızlıq? Kiminə görə bu "dinsizlik", kiminə görə "imansızlıq", kiminə görə "vicdansızlıq", kiminə görə "insafsızlıq", kiminə görə də elə "kitabxanasızlıq", "az oxuma" problemi mənasına gəlir. Sözün düzü, elə bütün mənaları verir demək olar ki... Elə bu qədər mənaları öz batinində gizlədiyi üçün bu mövzudan başlayım dedim.Başlayaq elə bu mənaların ən sadələrindən biri kimi görünüb, əslində isə ən mürəkkəbi və bütün problemlərin bəlkə də səbəbi olan mənadan: kitabxanasızlıqdan və oxumayan cəmiyyət problemindən. Kitabxanalarımız...